swoje granice

См. также в других словарях:

• granica — ż II, DCMs. granicacy; lm D. granicaic 1. «linia zamykająca lub oddzielająca pewien określony obszar; kontur, zarys; linia oddzielająca terytorium jednego państwa od innych» Granica parceli, wsi, miasta, województwa. Granica zasięgu… …   Słownik języka polskiego

• skończoność — ż V, DCMs. skończonośćści, blm 1. książk. «cecha tego, co jest ograniczone w czasie i przestrzeni, co ma swój koniec, swój kres, swoje granice» Skończoność świata. 2. przestarz. «doskonałość, ostateczne wykończenie» Skończoność gestów aktora …   Słownik języka polskiego

• miejsce — 1. Być na swoim miejscu «zajmować odpowiednie dla siebie stanowisko, wykonywać odpowiednią dla siebie pracę»: (...) ważna jest codzienna robota, pewność, że uczestniczy się we wspólnym wysiłku, że widzi się owoce swojej pracy, że człowiek czuje,… …   Słownik frazeologiczny

• iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… …   Słownik języka polskiego

• znak — 1. Coś jest, stoi, stanęło, znajduje się pod znakiem zapytania «coś jest niepewne lub kwestionowane»: (...) wykształcenie dzisiejszych urzędników stoi pod wielkim znakiem zapytania (...). L. Tyrmand, Dziennik. 2. Coś upływa, przebiega itp. pod… …   Słownik frazeologiczny

• maksymalny — «osiągający swoje maksimum, najwyższy, największy; określający górną granicę czegoś» Maksymalna wydajność. Maksymalna temperatura. Maksymalne natężenie. Maksymalny wysiłek …   Słownik języka polskiego

• otworzyć — dk VIb, otworzyćrzę, otworzyćrzysz, otwórz, otworzyćrzył (otworzyćwarł), otworzyćrzony a. otwarty otwierać ndk I, otworzyćam, otworzyćasz, otworzyćają, otworzyćaj, otworzyćany 1. «odemknąć coś zamkniętego przez przekręcenie sprężyny zamka,… …   Słownik języka polskiego

• po — «przyimek wchodzący w skład licznych związków wyrazowych, łączący się zwykle z miejscownikiem, rzadziej z biernikiem, wyjątkowo z celownikiem» 1. «w połączeniach z miejscownikiem wchodzi w skład wyrażeń oznaczających» a) «miejsce czynności… …   Słownik języka polskiego

• przeprowadzić — dk VIa, przeprowadzićdzę, przeprowadzićdzisz, przeprowadzićwadź, przeprowadzićdził, przeprowadzićdzony przeprowadzać ndk I, przeprowadzićam, przeprowadzićasz, przeprowadzićają, przeprowadzićaj, przeprowadzićał, przeprowadzićany 1. «przebyć jakąś… …   Słownik języka polskiego

• wykreślić — dk VIa, wykreślićlę, wykreślićlisz, wykreślićkreśl, wykreślićlił, wykreślićlony wykreślać ndk I, wykreślićam, wykreślićasz, wykreślićają, wykreślićaj, wykreślićał, wykreślićany 1. «usunąć, unieważnić to, co zostało napisane, wydrukowane,… …   Słownik języka polskiego

• eksporter — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. eksportererze; lm M. eksportererzy {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba, instytucja, państwo itp., sprzedające za granicę swoje wyroby, kapitały, usługi i in. lub pośredniczące w sprzedaży towarów na rynek zagraniczny :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień